Reisdag 26 Down Under
Door: Francoise
Blijf op de hoogte en volg Francoise
04 December 2018 | Australië, Melbourne
Dinsdag 4 december 2018
Tijd om de mitshubishi in te leveren op het vliegveld van Launceston, eerst nog genieten van het uitzicht onderweg. Via de Tasman highway (langs de kust) door de heuvels met bijbehorende kronkelige en smalle wegen langs het Ben Lomond national park. In dit park de hoogste top 1633m hoog. Wat een gaaf gezicht en Jup fotomomentje. Dwars door een doods dorpje Avoca. Via de A4 naar het vliegveld. Iets groter dan Devonport want er zij 3 gates en een 737 kan hier landen. Tja voor ons als Flying Nieuwpoorters zit het erop. Maar hier komen we zeker terug. Er staat nog een afspraak met Idwer om in Hobart bij San Churro (chocolateria) te lunchen.
Strahan, nog een keer Cradle Mountain, het boemeltje de bergen in, nog een keer Bruny Island en zeker Port Arthur niet te vergeten. 10 dagen is net te kort.
In de vertrekhal ging alles op de ouderwetse wijze. Nog een dame achter de desk, paspoort, bagage wegen ( dit hadden we goed uitgekiend) als je meer bagage dan 20kg mee wil nemen van of naar Tasmanië zonder bij te betalen raden we Virgin Australië af. Prima maatschappij alleen het bagage verhaal.
Veilig aangespoeld op de luchthaven van Melbourne, nu nog naar de stad. Taxi is duur, Ubers trouwens ook. Dan blijft de Skybus over. Op Southern Cross station er uit en verder met de tram, probleem 2, welke kunnen we het beste nemen..... Op het station achter de balie wist men het niet. Kaartstudie gepleegd, wT heen en weer gehoor. Hadden we uiteindelijk na hulp van een aardige dame de juiste te pakken. Kaartjes in weer een ander VERHAAL. In het CBD is reizen gratis, daarbuiten niet. Maar hoe kom je aan een kaartje, niet in de tram zoals in Adelaide, maar op het station of bij een 7 eleven shop. Dan maar zwart rijden en hopen op geen controle.
Op de hoek van de Commercial road eruit, op weg naar The Cullen het art hotel in Melbourne, herkenbaar aan de buitenkant door de grasgroene raamkozijnen.
Na bijna 2km met de koffers gewandeld te hebben waren we er.
Een aller vriendelijkste jonge dame checkte ons in. Helemaal blij om te vertellen dat we een upgrade kregen van de kamer. Van een deluxe studio naar een van de vier penthouses. Je begrijpt het al, hiertegen hadden we geen bezwaar. Kamer 602 daar gaan we de twee komende nachten verblijven. Overal de kunst van Adam Cullen. Super modern, grote kamer, hele grote buitenruimte met zitje en ligbed en uitzicht over een deel van de Wolkenkrabbers.
Zo, hongerig en dorstig lopen we beneden het restaurant in. Dat wordt genieten hier.
Jummie
Tijd om de mitshubishi in te leveren op het vliegveld van Launceston, eerst nog genieten van het uitzicht onderweg. Via de Tasman highway (langs de kust) door de heuvels met bijbehorende kronkelige en smalle wegen langs het Ben Lomond national park. In dit park de hoogste top 1633m hoog. Wat een gaaf gezicht en Jup fotomomentje. Dwars door een doods dorpje Avoca. Via de A4 naar het vliegveld. Iets groter dan Devonport want er zij 3 gates en een 737 kan hier landen. Tja voor ons als Flying Nieuwpoorters zit het erop. Maar hier komen we zeker terug. Er staat nog een afspraak met Idwer om in Hobart bij San Churro (chocolateria) te lunchen.
Strahan, nog een keer Cradle Mountain, het boemeltje de bergen in, nog een keer Bruny Island en zeker Port Arthur niet te vergeten. 10 dagen is net te kort.
In de vertrekhal ging alles op de ouderwetse wijze. Nog een dame achter de desk, paspoort, bagage wegen ( dit hadden we goed uitgekiend) als je meer bagage dan 20kg mee wil nemen van of naar Tasmanië zonder bij te betalen raden we Virgin Australië af. Prima maatschappij alleen het bagage verhaal.
Veilig aangespoeld op de luchthaven van Melbourne, nu nog naar de stad. Taxi is duur, Ubers trouwens ook. Dan blijft de Skybus over. Op Southern Cross station er uit en verder met de tram, probleem 2, welke kunnen we het beste nemen..... Op het station achter de balie wist men het niet. Kaartstudie gepleegd, wT heen en weer gehoor. Hadden we uiteindelijk na hulp van een aardige dame de juiste te pakken. Kaartjes in weer een ander VERHAAL. In het CBD is reizen gratis, daarbuiten niet. Maar hoe kom je aan een kaartje, niet in de tram zoals in Adelaide, maar op het station of bij een 7 eleven shop. Dan maar zwart rijden en hopen op geen controle.
Op de hoek van de Commercial road eruit, op weg naar The Cullen het art hotel in Melbourne, herkenbaar aan de buitenkant door de grasgroene raamkozijnen.
Na bijna 2km met de koffers gewandeld te hebben waren we er.
Een aller vriendelijkste jonge dame checkte ons in. Helemaal blij om te vertellen dat we een upgrade kregen van de kamer. Van een deluxe studio naar een van de vier penthouses. Je begrijpt het al, hiertegen hadden we geen bezwaar. Kamer 602 daar gaan we de twee komende nachten verblijven. Overal de kunst van Adam Cullen. Super modern, grote kamer, hele grote buitenruimte met zitje en ligbed en uitzicht over een deel van de Wolkenkrabbers.
Zo, hongerig en dorstig lopen we beneden het restaurant in. Dat wordt genieten hier.
Jummie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
